Konstrukcje rozkazujące – angielski od podstaw

cover

Tryb rozkazujący, czyli orders (rozkazy), w języku angielskim wyrażamy za pomocą podstawowej formy czasownika. Rozkazy mogą mieć formę twierdzącą lub przeczącą (zakazy) oraz mogą być bardziej uprzejme dzięki zastosowaniu słowa please (proszę). Na końcu konstrukcji rozkazującej można postawić kropkę albo umieścić wykrzyknik, który nada jej dodatkowego wzmocnienia.

Konstrukcje rozkazujące – rodzaje

Wyróżniamy następujące typy zdań rozkazujących:

1. twierdzące, czyli wyrażane podstawową formą czasownika w drugiej osobie liczby pojedynczej i mnogiej, np.:

  • Shut the door. – Zamknij/Zamknijcie drzwi.
  • Watch out! – Uważaj/Uważajcie!

2. przeczące, czyli zakazy, najczęściej w połączeniu z operatorem do i słowem przeczącym not, np.:

  • Do not be late. – Nie spóźnij/spóźnijcie się.
  • Don’t touch it! – Nie dotykaj/dotykajcie tego!

3. bardziej uprzejme, zawierające w swej budowie słowo please, które można umieścić albo na początku, albo na końcu konstrukcji, np.:

  • Come here, please. – Podejdź tutaj, proszę.
  • Please, come here. – Proszę, podejdź tutaj.

4. z czasownikiem let w I oraz w III osobie liczby pojedynczej i mnogiej, np.:

  • Let me think. – Niech pomyślę.
  • Let’s go. – Chodźmy.
  • Let him speak. – Niech on mówi.
  • Let her do it. – Niech ona to zrobi.

5. z czasownikiem be i bezokolicznikiem z to, np.:

  • You are to do your homework now. – Masz teraz odrobić pracę domową.
  • Tell Sue she is not to be back late. – Powiedz Sue, że ona ma nie wrócić późno.
chatsimple