Jednym z najbardziej istotnych oraz użytecznych elementów nauki liczebników jest pisanie daty po angielsku. Choć zasadniczo nie różni się od polskiego, to niejednokrotnie uczestnicy kursów angielskiego zadają sobie dwa podstawowe pytania: Jak pisać daty po angielsku? Jak wymawiać daty po angielsku? A zatem po kolei, najpierw zapisywanie dat po angielsku, a potem ich wypowiadanie.
Jak zapisywać daty po angielsku?
Istnieje kilka wariantów zapisywania daty po angielsku, również w zależności od tego, czy mówimy o brytyjskiej odmianie angielskiego, czy też posługujemy się tzw. amerykańskim angielskim. Niektórzy rodzimi użytkownicy, pisząc datę (dzień, miesiąc, rok), preferują użycie liczebników głównych, tzn. one (jeden), sixteen (szesnaście), twenty three (dwadzieścia trzy), a inni wykorzystują w tym celu liczebniki porządkowe, czyli first (pierwszy), sixteenth (szesnasty), twenty-second (dwudziesty drugi). Jeśli natomiast chodzi o pozostałe elementy, czyli miesiąc i rok, to najczęściej rok jest po prostu wyrażany za pomocą cyfr, a nazwa miesiąca bywa albo podana w pełnej wersji (September — wrzesień), albo w skróconej (Sept. — wrzesień). Dodatkowo zapis daty po angielsku może posiadać również przecinek przed rokiem lub też nie, jak w przykładach:
Wersja pełna:
1 September 2020 lub September 1, 2020
1st September 2020 lub September 1st, 2020
Wersja skrócona:
1 Sept. 2020 lub Sept. 1st, 2020
A teraz ta sama data, ale w wersji brytyjskiej oraz amerykańskiej:
Br: 1.9.2020 = 1 September 2020 (dzień, miesiąc, rok)
Am: 9.1.2020 = September 1, 2020 (miesiąc, dzień, rok)
Jak wymawiać daty po angielsku?
Wymawianie daty w języku angielskim, czy to w wariancie brytyjskim, czy amerykańskim, opiera się na znajomości liczebników porządkowych, które tworzymy od liczebników głównych z zastosowaniem pewnych reguł.
O ile pierwsze trzy liczebniki, takie jak: one (jeden), two (dwa) i three (trzy), mają formy nieregularne, tzn. first (pierwszy), second (drugi), third (trzeci), to pozostałe tworzymy w sposób regularny, za pomocą końcówki –th, którą dostawiamy do liczebnika głównego, np. four — fourth (cztery — czwarty), sixteen — sixteenth (szesnaście — szesnasty), czy eighty — eightieth (osiemdziesiąt — osiemdziesiąty).
Pamiętajmy także o zmianie -ve na -f oraz przy dziesiątkach z -y na -ie, zanim dodamy –th, czyli np: five — fifth (pięć — piąty), twelve — twelfth (dwanaście — dwunasty) , sixty — sixtieth (sześćdziesiąt — sześćdziesiąty).
W przypadku liczebników składających się z dwóch cyfr końcówkę –th dodajemy tylko do drugiego członu, czyli. twenty-five — twenty-fifth (dwadzieścia pięć — dwudziesty piąty).
Taką samą zasadę zmiany liczebnika głównego na porządkowy jedynie w części drugiej stosujemy przy tych liczebnikach, które zawierają w sobie formy nieregularne tworzone od one, two, three, czyli first, second, third, jak w przykładzie: thirty-one – thirty-first.
Dodatkowo, stosując liczebniki porządkowe, powinniśmy pamiętać o postawieniu przed nimi przedimka określonego the, z którego jednak dość często rezygnują amerykanie, gdy chodzi o wymowę czy czytanie dat. Porównajmy zatem dwie wersje: brytyjską z amerykańską:
Br: the twenty-fifth of October nineteen eighty-seven = 25th October 1987*
Am: October twenty-fith, nineteen eighty-seven = October 25th, 1987
*wymawiając rok, pamiętajmy o podzieleniu cyfry na dwa, czyli 1987 dzielimy na 19 i 87
Podsumowując: na pytanie What’s the date today? (Jaka jest dzisiaj data?) możemy na przykład odpowiedzieć pełnym zdaniem: Today is the third of December twenty-twenty. lub Today is December third, twenty-twenty.