Stopniowanie przymiotników w angielskim zasadniczo nie stanowi jakiegoś większego wyzwania dla osób uczących się, między innymi dlatego, że jest ono oparte na dość jasnych zasadach i nie zawiera wielu wyjątków od reguł. Ale wszystko po kolei.
Spis treści:
Przymiotnik w języku angielskim – co to jest?
W języku angielskim przymiotnik odpowiada na pytanie: jaki?, jaka?, jakie?, i jest zawsze umieszczony przed rzeczownikiem, który określa. Niezależnie od liczby (pojedynczej, mnogiej) czy rodzaju rzeczownika (męskiego, żeńskiego, nijakiego), który opisuje dany przymiotnik, ma on zawsze jedną, niezmienną formę, czyli powiemy:
- a smart kid / smart kids = bystry dzieciak / bystre dzieciaki
- an intelligent girl / intelligent girls = inteligentna dziewczynka / inteligentne dziewczynki
Rodzaje przymiotników:
Wyróżniamy następujące typy rzeczowników:
- krótkie, zazwyczaj jedno lub dwu sylabowe, np. nice (miły), big (duży) czy happy (szczęśliwy),
- długie, tzw. wielosylabowe (zazwyczaj powyżej dwóch sylab), np.: productive (produktywny), extraordinary (niezwykły) czy dangerous (niebezpieczny),
- zakończone na –ing lub –ed, czyli przymiotniki różniące się końcówką, a mające identyczną bazę (podstawę): excited (podekscytowany), exciting (podekscytowany).
Stopniowanie przymiotników – regularne
Stopniowanie regularne, czyli podlegające konkretnym zasadom, przeprowadzane poprzez dodanie końcówki –er, –est lub more, (the) most.
Stopień wyższy przymiotników angielskich krótkich tworzymy poprzez dodanie do ich podstawy końcówki –er), a dłuższych przez postawienie przed nimi słowa more (bardziej), jak w przykładach:
- nice (miły), nice +er = nicer (milszy); big (duży), big + er = bigger* (większy); happy (szczęśliwy), happy + er = happier** (szczęśliwszy),
- productive (produktywny), more productive (bardziej produktywny); extraordinary (niezwykły), more extraordinary (bardziej niezwykły); dangerous (niebezpieczny), more dangerous (bardziej niebezpieczny).
*w przypadku przymiotników krótkich zakończonych na spółgłoskę, przed którymi występuje samogłoska, pamiętamy o podwojeniu spółgłoski na końcu wyrazu, np.: big — bigger, hot — hotter, thin — thinner, fit — fitter
**w przypadku przymiotników zakończonych na -y, przed którymi mamy spółgłoskę, zanim dodamy końcówkę -er, musimy pamiętać o zamianie -y na -i, np.: happy — happier, funny — funnier, easy — easier
Stopień najwyższy przymiotników angielskich krótkich tworzymy poprzez dodanie do ich podstawy końcówki –est, a w przypadku wielosylabowych umieszczamy przed nimi słowo the most (najbardziej), jak poniżej:
- nice (miły), nice + est = nicest (najmilszy); big (duży), big + est = biggest * (największy); happy (szczęśliwy), happy + est = happiest ** (najszczęśliwszy),
- productive (produktywny), the most productive (najbardziej produktywny); extraordinary (niezwykły), the most extraordinary (najbardziej niezwykły); dangerous (niebezpieczny), the most dangerous (najbardziej niebezpieczny).
*w przymiotnikach krótkich, w stopniu najwyższym pamiętamy o podwojeniu spółgłoski, tak jak w stopniu wyższym, np. bigger – the biggest, hotter – the hottest, thinner – the thinnest
**w stopniu najwyższym, w przymiotnikach krótkich zakończonych na -y, pamiętamy także o zamianie -y na -i, tak jak w stopniu wyższym, czyli: happier – the happiest, funnier – the funniest, easier – the easiest
Zazwyczaj w stopniu najwyższym przed przymiotnikiem krótkim i długim umieszczamy the.
Stopień równy, stopień wyższy i najwyższy (angielski):
stopień równy | stopień wyższy | stopień najwyższy |
nice | nicer | the nicest |
big | bigger | the biggest |
happy | happier | the happiest |
productive | more productive | the most productive |
extraordinary | more extraordinary | the most extraordinary |
dangerous | more dangerous | the most dangerous |
Przymiotniki zakończone na –ing lub –ed stopniujemy w taki sam sposób jak przymiotniki wielosylabowe, czyli:
- excited (podekscytowany), more excited (bardziej podekscytowany), the most excited (najbardziej podekscytowany)
- exciting (ekscytujący), more exciting (bardziej ekscytujący), the most exciting (najbardziej ekscytujący)
Nieregularne stopniowanie przymiotników w angielskim
Stopniowanie przymiotników (angielski) nieregularne nie podlega regułom i wymaga pamięciowego opanowania konkretnych przykładów.
Do najbardziej znanych przymiotników, które posiadają stopniowanie nieregularne, należą: good (dobry), bad (zły) oraz far (daleki) i old (stary), które mają dwa rodzaje stopniowania, w zależności od znaczenia:
Tabela stopniowania przymiotników – angielski
przymiotnik | stopień równy | stopień wyższy | stopień najwyższy |
good — dobry | good | better — lepszy | the best — najlepszy |
bad — zły | bad | worse — gorszy | the worst — najgorszy |
far — daleki | far | farther — dalszy (odległość) | the farthest — najdalszy (odległość) |
far — daleki | far | further — dalszy (kolejność) | the furthest — najdalszy (kolejność) |
old — stary | old | older — starszy | the oldest — najstarszy |
old — stary | old | elder — starszy (w rodzinie) | the eldest — najstarszy (w rodzinie) |
Sprawdź naszą ofertę: kurs języka angielskiego Warszawa